είδε.

κάτω από τις 8 στρώσεις προστατευτικού είδε τα σωθικά και τα ξωτικά τους.

ειδε τις θάλασσες από πνιγμένα κορμιά. είδε βουνά από 'θέλω' στοιβαγμένα το ένα πάνω στ' άλλο, όλα δολοφονημένα και διαπερασμένα από αιχμηρά 'μη'.

είδε στρατιές από σιδηρόφρακτα 'μπορώ', κυκλωμένα και παραδομένα σε εχθρικές λογικές.

αλλά πέρα από τον τρόμο είδε λιβάδια με σπείρες και πουλιά αιώνια, που ταϊζουν την ψυχή και το πνεύμα με το σοφό τραγούδι τους.

τα είδε όλα.

και μαγεύτηκε.

κι' ο κόσμος ο κρυφός είδε τον εαυτό του ξαφνικά, να καθρεφτίζεται σε ξένα μάτια.

και ντράπηκε.

και θύμωσε.

Και διέταξε ένα από τα 'μπορώ' να αρπάξει το πιο αιχμηρό 'μη' της υπο-κράτειας και να της επιτεθεί, όπως έχει μάθει να κάνει σε κάθε εχθρική λογική.

έτσι κι έγινε. της έβγαλε τα μάτια και της ξερίζωσε τη γλώσσα, για να μη μάθει ποτέ ο πάνω κόσμος για τα βουνά και τις θάλασσες από στιβαγμένα πτώματα, αλλά ούτε για τα μαγικά λιβάδια και τα ξωτικά τους.

και ζήσαν όλοι καλά.

εκείνος προστατευμένος κάτω από τις 8 στρώσεις του και εκείνη,

αταξίδευτη.